vrijdag 21 september 2018

En zo werd jij mijn vennoot

Niet getrouwd. Niet wettelijk samenwonend. Wel vennoot.
Sinds gisteren. Geregeld bij de notaris. Met een oprichtingsakte. Jij werd zaakvoerder, ik werd zaakvoerder. Jij werd mijn vennoot, ik werd jouw vennoot. Zo werden we vennoten van elkaar :-)

Credits foto: Anthony Delanoix, Unsplash

Al jaren zit ik met het gevoel dat we samen een zaak moeten opstarten. Al jaren port dat voorgevoel in mijn zij en ik in dat van jou. Ik weet het van in ons beginne: we zijn niet alleen geliefden, we hebben samen een missie te vervullen.

Alleen heb je soms zeven extra jaren nodig om alle precieze puzzelstukjes helder te krijgen. Zeven jaren geduldig (en minder geduldig) bouwen en vertrouwen.

Nu is er niet alleen een weten. Maar ook een naam, een (financieel) plan en een bestemming: In Harmonie bvba! Terwijl buiten het eekhoorntje enthousiast is met okkernoten, zit ik hier binnen tevree met dat idee.

Blij en bedeesd. Want door mijn hoofd waaien de vragen, cijfers en zorgen.  In mijn buik kriebelen de angsten. Gelukkig is er het geloof van mijn hart.

Gelukkig is er de buizerd, het eekhoorntje en het hertje. Zij die allemaal op dezelfde dag verschenen en zeiden: 'DOEN!' Zittend op mijn fiets, spelend met het idee, zie ik...

  • een hertje de straat oversteken en de gracht inspringen
  • de buizerd op de brug over de autosnelweg zitten
  • een eekhoorntje onder mijn snelle wiel lopen, verder gaan en in de bomen springen

Drie bijzondere ontmoetingen op één dag, telkens op het moment dat ik aan het idee denk.
Ik zie mijn vrienden en hoor:

  • spring en neem het risico, 
  • behoud het overzicht onderweg, 
  • sta weer op als je overreden wordt en je komt in de toppen van de bomen 


Sommige sprongen maak je niet met je ratio. Sommige sprongen maak je vanuit vertrouwen. Omdat het universum het je vraagt. Omdat het in de sterren staat geschreven. Omdat je het weet.

Dus wanneer het piekert in mijn hoofd, de cijfers me doen hallucineren en ik me afvraag waar ik in godsnaam mee bezig ben, is het antwoord heel eenvoudig: omdat het hertje én de buizerd én de eekhoorn zeiden dat ik het kan, dat wij het kunnen.

We zijn vennoten. Het is een nieuwe verbintenis tussen ons. Eén die mij heel erg gelukkig maakt.  Helemaal wanneer jij mij passeert en mijn nieuwe troetelnaam fluistert: 'Mijn vennootje...'

Mijn lieve schat, dankbaar voor onze kruispunten, onze gedeelde dromen en daden.
Wordt vervolgd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten